Beleidsverklaring: “L’amour est aveugle – liefde is blind”

Regeren is ‘contacteren’. Een principe dat premier Di Rupo zowel qua stijl als inhoud bleek te vergeten toen hij zijn laatste beleidsverklaring droogjes aflas. In wat voornamelijk een langdradige opsomming van de eigen ‘verwezenlijkingen’ was, kon de premier zijn gebrek aan contact met de problemen van ons land niet verbergen. Het is een gegeven dat machthebbers verliefd worden op hun eigen spiegelbeeld wanneer de verkiezingen naderen, maar l’amour … est aveugle (‘liefde is blind’).

De premier zegt de fiscale druk te hebben verlicht, terwijl recente cijfers van het IMF en de OESO België verraden als Europees belastingkampioen. Hij zegt het ondernemerschap te hebben bevorderd door meer zekerheid en administratieve vereenvoudiging, terwijl de regering onder andere de heffing op de liquidatiebonus aanzienlijk verhoogt, de rechtszekerheid aantast via een anti-misbruikbepaling, en met een zesde staatshervorming de personenbelasting zo ingewikkeld maakt dat zelfs de knapste koppen het niet uitgelegd krijgen. Hij zegt een fiscale hervorming te willen doorvoeren teneinde de lasten op arbeid te verlagen, terwijl diezelfde belofte in 25 jaar PS-regeringsdeelname enkel heeft geresulteerd in belastingverhogingen en het hoogste overheidsbeslag ooit. 

Een socio-economische relance is noodzakelijk, maar wat is een relance die bijna uitsluitend wordt gefinancierd met belastingverhogingen? Ondertussen laat de regering het na om échte structurele hervormingen door te voeren die snoeien in de immer toenemende uitgaven en oude vermolmde overheidsinstellingen. Maar de premier beklemtoont het succes van het ‘Belgische recept’. Een recept dat ons handenvol geld en vooral veel kopzorgen zal kosten. We horen enkel nog wat de regering wilt dat we horen…

Zijn tegenstrijdige woorden werden echter onthaald op luid applaus van de meerderheidspartijen. Of dat uitgaat van een soort misplaatste humor of een onkunde om de werkelijkheid onder ogen te zien, is moeilijk te achterhalen. Het enige dat we nu zeker weten is dat de meerderheid, hoewel ze het tegendeel beweert, zichzelf in verkiezingsmodus heeft geplaatst. Want er bestaat niemand die de belastingen op alle gebied zo kan verhogen om daarna in eer en geweten te komen propageren dat ze structurele maatregelen heeft genomen om ons land er economisch bovenop te helpen.