Ford Genk: is ons land de grens voorbij?

De sluiting van Ford Genk komt heel hard aan. Voor de 4.300 Ford-werknemers, de 5.000 werknemers bij de toeleveranciers en de hele Limburgse economie was de fabriek immers een vaste waarde. Iedereen, ook ik, kende uiteindelijk wel iemand die er werkte. Dit is een mokerslag voor Limburg en voor Vlaanderen nu hele gezinnen zonder werk vallen en hun directe toekomst erg onzeker wordt. Veerle Wouters vindt niet dat men bij de pakken mag blijven zitten.

Hoewel de manier waarop Ford haar beslissing genomen heeft aan het schandalige grenst, ligt de oorzaak veel dieper. We waren niet voorbereid. Overcapaciteit en afzetmarktproblemen – waarbij de belasting op bedrijfswagens en de afschaffing van de ecopremie zeker niet heeft geholpen – maar ook de hoge lasten op arbeid, die vooral bij de toeleveranciers een belangrijke kost betekenen, en het onzekere fiscale klimaat, annex lage ondernemersvertrouwen jaagt onze industrie weg. De golf van ontslagen die ons land sinds het aantreden van de regering-Di Rupo overvalt, spreekt boekdelen; dichter bij huis noteren we 60 ontslagen bij Arcelor Mittal in Overpelt, 106 bij Dow Chemicals in Tessenderlo, en de lijst wordt almaar langer.

En wat nu?

De sluiting van Ford is een symptoom van de crisis. Die dwingt ons tot creativiteit. We moeten verantwoorde sociale maatregelen nemen en durven zoeken naar alternatieve manieren om onze economie terug aan de praat te krijgen. Voor ons betekent dit het inzetten op een veerkrachtig Limburg met een verhoogde arbeidsmobiliteit. Vooral in de grensgemeenten krijgt het themagrensarbeid, iets waar Veerle Wouters zich reeds geruime tijd mee bezig houdt, daardoor extra actualiteitswaarde.

Tot op heden zijn er zo’n 83.000 grensarbeiders in ons land waarvan 19.205 in Limburg en dat aandeel zal in het zog van het Ford-drama waarschijnlijk alleen nog maar toenemen. De regering heeft te weinig aandacht voor de specifieke moeilijkheden waarmee zij geconfronteerd worden. Zo is de fiscale behandeling van gehuwde of wettelijk samenwonende grensarbeiders met kinderen ongelijk en discriminerend ten aanzien van feitelijke samenwonenden. Veerle Wouters diende een wetsvoorstel in dat deze scheeftrekking wegwerkt (zie: bit.ly/TXjjnr). Maar daar houdt het niet op.

Op een moment dat vele gezinnen op zoek moeten gaan naar een nieuw inkomen en een nieuwe toekomst is het de taak van de overheid om hen daar zoveel mogelijk in te steunen. Vlaams minister Philippe Muyters (N-VA) voert wat dat betreft reeds een daadkrachtig sociaal-economisch beleid voor Vlaanderen. Arbeidsbemiddeling en een actieve begeleiding van de Ford-arbeiders moet hun zoektocht naar een nieuwe job vergemakkelijken. Er is geen tijd voor talmen en treuzelen. Nu nog een federale regering die structurele maatregelen neemt om werk te stimuleren. Het is nooit te laat om in actie te schieten.