U bent hier
Eén vrijstelling op ALLE roerende inkomsten tot 2200 euro
We kunnen er niet omheen: de overheid ontneemt steeds meer spaargeld aan de economie. Zij draagt hier een zware verantwoordelijkheid, want ze ontmoedigt spaarders om zelf in onze ondernemingen te investeren.
In combinatie met de angststrategie die de overheid heeft gecreëerd, heeft de fiscaliteit veel beleggers en spaarders richting spaarboekje gedreven. De regering-Di Rupo beseft dit, maar slaat het verkeerde straatje in door ter compensatie overheidsgeleide spaarmiddelen voor te stellen. Dat die voorstellen niet doordacht zijn, blijkt uit dat plafond van 1 procent rente op een spaarboekje: een schande! En dan die kakofonie: naar Frans voorbeeld wil de PS een spaarboekje B invoeren met een hogere rente. Van de Lanotte (sp.a) bepleit dan weer een volkslening. De liberalen zien een fiscale vrijstelling voor Belgische staatsbons dan wel weer zitten. Als bewijs van de ‘eensgezindheid’ in deze PS-regering kan dit tellen!
Ik zie vooral heil in één basisvrijstelling voor roerende inkomsten en een verhoging van de rentevoet op spaarboekjes. Volgens mij is dit de beste stimulus om beleggers en investeerders fiscaal aan te moedigen. Ik pleit voor één vrijstelling op ALLE roerende inkomsten tot 2200 euro.
Strikt begrotingsbeleid
Daarnaast, en al vaak gezegd: een strikt begrotingsbeleid vermijdt dat de overheid spaargeld ontneemt voor investeringen in de private sector. Op het moment dat de banken op alle mogelijke manieren hun ratio’s onder controle proberen te brengen en te houden, is het nogal pervers om als overheid - nota bene de grootste ontlener van de banken - diezelfde banken met de vinger te wijzen. Er moet nu een rem komen op de overheidsbestedingen, zodat kapitaal beschikbaar wordt voor de private markt.
Nog een dringende noodzaak: het ECB-plafond (in juni 1 procent) moet op Europees vlak aangepakt worden. Dat Onkelinx niet de vriendin is van de banken, dat weten we. Maar ze zou tenminste iets kunnen doen aan deze slechte aprilgrap. In plaats van een nieuw spaarboekje naar Franse makkelij uit te vinden, zou ze beter het plafond op de basisrente verhogen. Sparen en consumeren worden dan fiscaal neutraal. De spaarder en belegger kunnen dan zelf vrij kiezen hoe zij hun spaarcenten investeren. Mevrouw Onkelinkx, België is bij uitstek een land van spaarders: wat belet u?